Güzelliğin ve İktidarın Ötesinde 


Nur Ataibiş`in “işler”inden sözetmiştim. Belki de “işler”dense “izler” demek gerekiyor. Bir arayışın, sakin olamayan bir kazıyı, kendi tırnak izlerini de bırakmaktan yüksünmeyen, aksine bunları bilinç olarak bırakmaktan birşeyler umduğu anlaşılan bir kazımayı çağrıştıran izleri... Benliğimizi tanımlarcasına üzerimize yapışmış gibi duran imgelere, kalıplara karşı girişilmiş amansız ve belki de son kertede beyhude, çaresiz bir kazıma çabası... 

…“Geçmiş”, Nur Ataibiş`in resimleri için birden fazla bakımdan önemli olan bir kavram gibi görünüyor, çünkü referansları, göndermeleri olan bir iş onunki. Taşıdığı, taşıdığı ve kurtulmaya çalıştığı tanımlayıcı geçmişin gücünün hakkını veriyor, ağırlığını izleyiciye de hissettiriyor.


İskender Savaşır - 2002