Barış Manço Kültür Merkezi

3-16 Şubat 2018 


Dünden gelenler mekân tutmuşsa bedenimizi tarihsiz zamanlardan bu yana… Onlar, alaycı, buyurgan, ürkek bakıyorlarsa karanlıklardan… Biraz yorgun ama ille de yoran bakışlarla… Seslerini fütursuzca yükseltiyorlarsa biz konuşmaya çalışırken… Her zaman, her yerde hissettiriyorlarsa kendilerini… Ama bütün bunlara rağmen uçsuz bucaksız karanlığın içinde bir yerlerde aniden bir şimşek çakıyorsa... Ve biz ürkmeden bakabiliyorsak onun aydınlattıklarına… Dünden gelenleri bir de ışıkta görebiliyorsak… Çabalarının bizi tutmak değil sadece tutunmak olduğunu ve onların da bizimle beraber geçip gitmeye çalıştıklarını anlıyor ve gülümseyebiliyorsak… Kim bilir…

Belki de… Belki de hala ümit vardır…